"Wyję"

"Wyję"
Wciąż umieram, ale żyję.
Tracę wiarę, do księżyca wyję
niczym pies.
To już kres.
Kres wolności umysłu.
Zanik zmysłu.
Zmysłu czucia, czucia uczuć
tylko w serce mnóstwo ukłuć
od życia.
Sens bycia taki nikły.
Marzenia zanikły
już dawno.
Sens zanikł niedawno.
A nadzieja? Jeszcze żyje
i razem ze mną wyje.